Wiktor przylatuje do Wiednia. Na lotnisku czeka na niego Gienek, kolega z Akademii GRU, zatrudniony od kilku tygodni w miejscowej rezydenturze. Jej dowódca, ukryty pod pseudonimem Nawigator, powierza przybysza opiece swego pierwszego zastępcy. Jest nim Krawcow - człowiek, któremu Suworow zawdzięcza całą dotychczasową karierę. Pierwszym obowiązkiem Wiktora jest poznanie stolicy Austrii lepiej od miejscowej policji. Gdy młody agent ma już Wiedeń "w małym palcu", dostaje zadanie odebrania w RFN amerykańskiej rakiety przeciwpancernej z rąk szpiega, zwerbowanego przez Krawcowa. Mijają kolejne tygodnie. Wiktor radzi sobie coraz lepiej. Niebawem jednak nad głową jego protektora zbierają się czarne chmury.
Gdy słucham co mówisz, słyszę kim jesteś. Ralph Waldo Emerson Aby być szczęśliwym w miłości, trzeba być geniuszem. Honore de Balzac Dano kurowi grzędę, a on wyżej chce. Trotz Gdyby mieszkańcy Ameryki pospieszyli się z postępami nawigacji i pierwsi do Europy zawitali, wolno by było powiedzieć, ze Europę odkryli. . . Kolakowski Fac et extusa - najpierw zrób, potem usprawiedliwiaj się.
